"Biz insanın kaderini kendi çabasına bağlı kıldık"
Bu ayeti ele aldığımızda insanın yaşayacağı bu dünya hayatında görüp göreceklerini belirleyecek olan yönü, onun görmek istedikleri ya da yaşayacağı eylemleri kendi çabasına göre şekillenecek olmasıdır.İnsan kendi kalıplarının dışına çıktığı an o kalıpların dışında yeni bir dünyayla karşılaşacak ve bu yeni dünyasında kendi gerçeğini inşa ederek yaşamaya başlayacaktır.Peki kişi kendi çabasıyla kalıplarının dışına nasıl çıkacaktır.Alışkanlıklarından nasıl vazgeçmeyi başarabilecektir?
Biliyoruz ki insanlar davranışlarını ve alışkanlıklarını kendi isteklerine rağmen değiştirmekte zorlanırlar ya da değiştiremeyeceğini düşünerek "ben buyum" kabullenişi içinde pes etmiş bir kişilik olarak yaşamlarını kendi kalıplarına hapsederek mutsuz bir dünya var ederler.Bu zamanla onları fark etmeden olmak istemedikleri bir karekter yapısına dönüştürecektir.Çünkü insanlar kendilerinin eksik yanlarını bilirler ve bunu bilmelerine rağmen olmak istedikleri kişi olma zahmetine girmezler.Bu da onların davranışlarını alışkanlıklara,alışkanlıklarını da zamanla karekterleri haline getirecektir.Karekterlerinin gereğini de yapmaları için kaderleri de onların karekterlerine uygun bir biçimde var edilecektir.Burada kritik nokta "zahmet"te bulunup bulunmamalarıdır.Eğer zahmette bulunsalardı ya da ayetteki kelimeyle "çaba" gösterselerdi belki de kaderleri onların olmak istedikleri kişiliklere göre şekillenmiş olurdu.
Ve şöyle bir noktada vardır;
Allah insanları tertemiz kılmak ister ve onların olgun kamil bir kişiliğe ulaşmaları için onları sınar.
"Allah, sizden ancak günah kirini gidermek ve sizi tertemiz yapmak istiyor."(Ahzap 33)
Nefse ve onu düzgün bir biçimde şekillendirip ona kötülük duygusunu ve takvasını (kötülükten sakınma yeteneğini) ilham edene andolsun ki, nefsini arındıran kurtuluşa ermiştir.
Onu kötülüklere gömüp kirleten kimse de ziyana uğramıştır.
İnsanların tertemız kılınması için belirli ve zorlu şartlardan geçmesi gerekecektir.Hasta olacaktır ki kibirden,ayrılıcaktır ki kıymet bilememeden,yaşlanacaktır ki hayatın ebedi olmadığından arınabilmeyi öğrenebilsin.Ancak kimisi de vardır ki bu sınanmanın altında kendi kendilerini yoksun kılarlar;çünkü Allah
"Biz kimseye kaldıramayacağından fazlasını yüklemeyiz"der.
Bu durumda insanlar kendi yüklerini kendilerine ağırlaştırırlar.Peki bunu nasıl yapar derseniz yeniden yukarıda ayete döneriz"Biz insanın kaderini kendi çabasına bağlı kıldık"
Yani çaba gösterme gayreti göstermeden, üzerlerindeki yükü kaldırıma zahmetine girmeden bunun altında kalmayı tercih ederler.
Allah insana hiçbir şekilde zulmetmez.Ama insanlar öz benliklerine zulmediyorlar’’(Yunus,44)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder